Raleighvallen en Voltberg

Hallo hallo,

Hoe gaat het met jullie? Ik hoorde dat het in Nederland s’nachts al vriest!! Ik kan me er niks bij voorstellen. Nu ik dit schrijf is het hier 32graden en zit ik in mijn hemdje en korte broek buiten. Heerlijk. Als ik terug kom bevries ik denk ik...

Vorig weekend zijn we op 4 daagse trip geweest naar Raleighvallen en Voltzberg. Het was super leuk een best avontuurlijke trip ook.

Onze heen reis bestond uit een busrit van 4uur grotendeels over baxiet. Waarna we in Witagron aan kwamen dit is een klein dorp. Hier zijn we over gestapt op een bootje deze tocht duurde ook vier uur. We vaarden over de Coppenamerivier naar Raleighvallen. Een mooie tocht met aan beide kanten oerwoud! Maar na 8 uur reizen waren we erg blij dat we aankwamen, ondanks dat de bootsman ons onderweg vermaakte met dans en zang :-).

Onze verblijf plaats was dit keer een eiland. Als je iets wou doen moest je altijd een stukje met de boot. Op dit eiland waren heel veel doodshoofdaapjes. Heel schattig we hebben ze vaak gevoerd met bananen.

De eerste avond hebben we onze hangmatten opgehangen en gezwommen in de rivier. Tijdens het eten hoorde we onze tour planning. Eerst was ons verteld dat we de derde dag de Voltzberg gingen beklimmen. Maar nu hoorde we dat de planning was veranderd en dat we de volgende dag al de Voltzberg gingen beklimmen. Whaat?? De rest van de avond hadden we nodig om ons mentaal voor te bereiden op de barre tocht.

We sliepen in hangmatten boven ons hingen vleermuizen, erg fijn gezelschap (vond ik) want zo hadden we geen last van muggen.

De volgende ochtend ontbeten en een lunchpakket gemaakt voor onderweg. Dit lunch pakket moest in ieder geval een 1 liter fles en 0,5l flesje water bevatten. Pff.. Zwaar, maar het bleek zeker nodig te zijn.

De tocht naar de Voltzberg is 7,5 kilometer door het oerwoud. En daarna een klim naar top van de Voltzberg op 240m hoog. Over deze wandeltocht (heen en terug) hebben we intotaal 8uur gedaan. Je kunt je dus voorstellen dat het niet een gewone boswandeling is. De berg is erg steil en vermoeiend. Maar eenmaal de top bereikt heb je een heel mooi uitzicht over het oerwoud. Dat was de klim zeker waard. Onderweg hebben we twee slangen gezien: de giftigste slang in Suriname en de 3de giftige slang. Kunnnen we die weer afstrepen van ons lijstje. Op de terug weg zijn we gestopt bij een waterval om hier even in aftekoelen. Heerlijk na zo’n wandeling.
S’avonds had de gids een kleine vogelspin gevangen. Deze heb ik natuurljk even vast gehouden. Erg gaaf.

De derde dag hebben we een wandeltocht van 2uur gedaan naar de moedervallen. Dit was een educatieve wandeling. Er werd veel verteld over de planten. Er waren twee gidsen mee 1 man die de tours verzorgd waar wij mee gaan en 1 man van Raleighvallen zelf de zogenoemde Ralleighboyz (is ook me geweest naar de Voltzberg). Dit was een hele grappige man heel klein waardoor hij heel snel kleine pasje zette en hij droeg een muts die recht op zijn hoofd stond. Wij noemde hem kabouter :-S. Hij noemde zichzelf ja toch? Dit zei hij dan ook heel vaak. Kabouter heeft voor ons onderweg een waaier gemaakt van een blad. Al waperend met de waaiers, voelden ons net echte meisjes in de jungle.
Ook deze keer hebben we verkoeling gezocht in het water bij de moedervallen. Er bleken hier sideralen te zitten... gelukkig is niemand geëlektrocuteerd.

Toen we terug waren heeft de gids een grote vogelspin gevangen. Die ik ook van dichtbij heb bewonderd (op mijn schouder ;-)). En s’avonds zijn we met een klein groepje de echte fanatiekelingen (waaronder Laura en ik) naar een klein vliegveld gelopen om de zon onder te zien gaan en toekans te spotten. De toekans hebben we helaas niet gezien maar de zonsondergang was mooi. Op de terug weg hebben we hout gesprokkeld voor het kampvuur.
Toen we terug waren stond het eten klaar. Na het eten hebben we een avond duik gedaan met zijn vieren. Erg gezellig met als resultaat een leuke fotoshoot uch.. uch.. (deze foto’s worden alleen in privé albums vertoont :-p)

Toen het kampvuur was aangestoken begon het helaas te regenen. Dus toen een gezellige laatste avond doorgebracht onder een afdak.

De volgende ochtend spullen gepakt en richting Paramaribo gevaren. Het was een super leuke trip. Jammer genoeg de laatste vierdaags.. Bij steeds meer dingen die we doen bedenken we het dat het al weer de laatste keer in Su is. De tijd gaat veeeelste snel!!

Over minder dan twee weken komen Frank en Heleen voor 2 weken. Super veel zin in! Ben al druk bezig met plannen want ik heb vrije dagen op gespaard zodat ik een weekje vrij kan zijn.

Dit was het weer.
Liefs mij.