Post... en stage.

Beste lezers,

Als eerst wil ik jullie bedanken voor de lieve reacties op mijn verslagen. Daar word ik helemaal vrolijk van! Ondertussen heb ik ook gehoord dat er meer post onderweg is... Helaas gaat dit ook op zijn Surinaams dus nog niks ontvangen (naast de kaart van Jane en papa). Ik heb al meerdere pogingen gedaan om het bij het postkantoor op te halen. Maar deze is vaak gesloten ook tijdens de tijden dat hij open hoort te zijn... En de openingstijden zijn gewoon ook al onmogelijk als je gewoon werkt of stage loopt. Vandaar dat ik weer moet wachten tot vrijdag voor een nieuwe poging.

Veder wil ik jullie in dit verslag wat vertellen over mijn stage want daar ben ik tenslotte voor naar Suriname gegaan.

Stage bij Betheljada gaat naar mijn idee goed. Ze zijn in Suriname niet gewend om feedback te geven. Als ik hier naar vraag zeggen ze het gaat goed, als ik dan vraag heeft u nog verbeter punten? Krijg ik als antwoord nee het gaat goed. Hierdoor vind ik het lastig in te schatten hoe ze echt vinden dat het gaat. En is het moeilijk om dingen te verbeteren als je niet hoort wat beter zou kunnen.
Ik heb ondertussen op alle groepen van Betheljada stage gelopen. Dit zijn:
24-uursgroepen 1,2 en 3
Dagactiviteiten
Dagopvang

Ondertussen ken ik de kinderen, de collega’s en de manier van werken. Hierdoor heb ik het echt naar mijn zin. Met sommige kinderen heb ik echt al een goede band kunnen op bouwen. Zo moet een jongetje 's ochtends lachen als hij mij ziet. Zo lief, die glimlach daar doe ik het voor!

Tijdens een van de gesprekken met mijn begeleider heb ik gevraagd of ik ook op andere zorginstellingen zou mogen kijken. Hier was ze heel enthousiast over en ging kijken wat ze voor mij kon doen.
Ondertussen heb ik bij twee andere instelling een weekje stage gelopen. Als eerst bij Stigesu (STIchtingGEhandicaptenSUriname). Dit is een dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking vanaf 8 jaar. Ze hebben hier verschillende groepen die verschillen in niveau van de cliënten. Ik vond het mooi om te zien dat ze hier erg veel bezig zijn met het bevorderen van de zelfstandigheid van de cliënten. Zo leren ze hun eigen bord en beker af te wassen en zindelijk te worden.
Daarna heb ik nog een weekje stage gelopen bij de Annie crèche. Dit een vroege stimulatie crèche voor kinderen met een verstandelijk of meervoudige beperking. Dit houd in dat de kinderen die hier komen ze veel gaan simuleren om zich zo ver mogelijk te ontwikkelen. Bij de Annie crèche werken ze vrij Nederlands doordat er een Nederlandse directeur is. Zo hebben ze een methode waarmee ze werken en heeft elk kind een eigen doel. Ook maken ze veel gebruik van picto’s en gebaren.
Ik heb gemerkt dat de sfeer op deze beide instellingen heel anders is als op Betheljada. Ik werd heel vriendelijk ontvangen, de collega’s waren geïnteresseerd in mij en wouden veel vertellen over hun werk. Maar ook hier heb ik hier wel dingen gezien waarvan ik erg geschrokken ben en gedacht heb moet dit zo..
Ik ben blij dat ik de kans heb gekregen mee te mogen kijken en ervaren hoe het er op deze instellingen aan toe gaat.
Mijn begeleider is nog bezig met het regelen dat ik bij meer instellingen mag stage lopen. Ik wacht af..

Voor dat ik naar Suriname ging heb ik geld opgehaald door cupcakes te verkopen en door bijdragen te krijgen van familie, vrienden, kennissen en collega’s. Met dit geld wou ik in Suriname producten of diensten kopen voor mijn stage. Ik wil jullie nogmaals allemaal bedanken dat jullie hieraan hebben mee geholpen. Het uiteindelijke bedrag staat op €300,- (Natuurlijk kan geld overmaken nog steeds ;-)) !!!
Ik heb op stage al rond gekeken maar vind het erg lastig wat ik ze kan geven wat echt een meerwaarde voor de kinderen heeft. Ze hebben namelijk best veel middelen wel gekregen door giften, ook al zijn deze niet allemaal in zo’n beste staat. Het grootste gebrek is kennis denk ik. Maar hier zie ik geen mogelijkheid in om te helpen. Daarom ga ik binnenkort met mijn stage begeleider praten over wat zij vind dat echt nodig is. Ik heb ook al met verschillende andere stagiairs en vrijwilligers die ook geld hebben opgehaald voor Betheljada hierover gesproken. Misschien doen we het geld samen om iets groots te realiseren. Ik hou jullie op de hoogte!

Tijdens mijn stage moet ik ook opdrachten maken van school. Dit valt niet echt mee omdat deze gericht zijn op verpleegkundige in Nederland en ik op dit moment geen verpleegkundige stage doe en het al helemaal niet het zelfde is als in Nederland. Mensen kunnen me lastig helpen omdat ze op stage de Nederlandse manier niet allemaal even goed snappen en vanuit Nederland is het moeilijk omdat ze niet weten hoe de situatie op stage is. Vandaar dat ik vorige week bij een vrijwilliger van stage thuis ben geweest om samen naar mijn opdrachten te kijken. Zij is hier ook voor een paar maanden, werkt in Nederland in de gehandicaptenzorg en heeft ook de verpleegkundige opleiding gedaan. Nu kan ik weer verder met mijn opdrachten. Ik ga mijn best doen om er toch twee af te krijgen.

Zo dit was weer een heel verhaal. Bedankt voor het lezen!
Tot snel!

Knuffel Thessa

Ps. natuurlijk is het niet mogelijk om foto's van mijn stage kinderen hier op te plaatsen. Als je ze ook van ze wil genieten moet je naar SU komen!