Bezoek van uit Holland + trips

Heei trouwe lezers,

Het word weer eens tijd voor een verslag. Dacht ik zo, dus bij deze...

Papa en Jesper zijn hier ander halve week geweest. Dat was super!! We hebben veel leuke dingen gedaan.

Woensdag 16 oktober zijn ze aangekomen op vliegveld Zanderij, samen met Laura heb ik de ouders opgehaald (ouders van Laura en Ellen kwamen ook). De eerste dagen hebben Pap en Jes samen Paramaribo verkend omdat ik nog stage had. In die dagen hebben ze meer Paramaribo gezien dan ik in twee maanden.. Haha!

Zondag gingen we samen met Rianne, Ellen en haar ouders op 4 daagse trip naar Blanche Marie en Apoera. We vertrokken vroeg met een auto en een busje waar op het dak onder een zeil de bagage lag. De weg was lang het begon met een geasfalteerde weg maar werd al gouw een baxietweg en eindigde in een oerwoudpad. Baxiet is een soort zand maar dan rood en wat harder met heel veel kuilen. Dus we stuiterde de hele weg door de auto. En voor wat extra avontuur was er ook nog een boom over het oerwoudpad gevallen... Hierdoor moest alle bagage van het dak worden getild en in de auto gelegd. Voordat we er onderdoor konden.
Aangekomen bij Blanche Marie was het helemaal donker. Samen met de gids gingen we met een klein groepje eerst op weg naar de aggregaat om te zorgen dat we licht hadden. Best spannend door het bos over allerlei hindernissen zoals over een boomstam over het water. Toen er licht was hebben we onze hangmatten opgehangen daarna gegeten en een spelletje ezelen gedaan. O ja en een avond duik genomen in de rivier.
De volgende dag vroeg gebaad in de rivier en even goed onze accommodatie bekeken. Het was erg vervallen maar midden in de mooie natuur. Na het ontbijt zouden we een uurtje gaan wandelen om otters te spotten en de moedervallen te bekijken. Onderweg geen otters gezien ondanks het charmante lok geluid van de gids. Wel hebben we bomen zien bewegen waar apen in zaten schijnt en hele grote vlinders die te snel zijn voor de camera. Al gouw bleek dat “tijd” ook bij deze Surinamer een ruim begrip is we waren namelijk rond 9uur vertrokken en kwamen ‘s middags rond 3 uur weer terug. Want we hebben niet alleen de moedervallen gezien maar ook beklommen! En dat was een hele tocht, onderweg een paar gedacht: “is dit wel zo veilig”. Maar we hebben het allemaal op een paar schrammen na levend volbracht. Aan het eind van de wandeling/klim konden we heerlijk genieten van de waterval. We hebben er in “gezwommen” net een tropischezwemparadijs maar dan veeeel mooier.

‘s avonds hebben we weer een wandeling gemaakt om dieren te spotten. Best spannend met maar een paar zaklampen. Er zijn ook aardig wat mensen gevallen onderweg waar onder ik :-S. We hebben heel veel vuurvliegjes en vleermuizen gezien en een slang. Voor de rest jammer genoeg geen spannende dieren zoals bijv. een zwarte panter. Hierna nog met zijn allen bij een kampvuur gezeten. Om helemaal lek gestoken te worden door muggen bbzzzz..

Dinsdag ochtend ben ik samen met papa en een andere reisgenoot vroeg opgestaan om ochtendwandeling te maken en wild te spotten. Dit was genieten, maar jammer genoeg geen dieren gezien. Na het eten zijn we nog een keer naar de moedervallen geweest om slijpgroeven van indianen te bekijken. En nog even weer gebaad in de waterval. Terug bij de accommodatie geluncht en na dat iedereen zijn spullen had ingepakt op weg gegaan naar Apoera. Dit zou ongeveer 2 uur rijden zijn.
Maar dit liep anders. Op het oerwoudpad waren namelijk twee bomen gevallen. Waardoor we er niet meer langs konden... We hadden kapmessen bij ons maar hier ging het niet mee lukken. Dus ging de kok met de auto terug naar de accommodatie om een kettingschaar op te halen. Wij ondertussen al wat dunne takken en planten weg halen. Na een poos kwam hij terug met eigenaren van de accommodatie en een kettingzaag die het niet bleek te doen. Uiteindelijk hebben een paar sterke kerels met kapmessen in een paar uur tijd gewoon een nieuwe weg gemaakt om de om gevallen bomen heen. Heel apart maar zeker avontuurlijk. Deze weg is waarschijnlijk van af nu de gewone weg. Waarom zou je de bomen weg halen als je er nu prima omheen kunt... Hierna konden we onze weg vervolgen. We zijn onderweg nog gestopt bij een vervallen stadion. Wat niet meer bruikbaar is doordat het nooit goed is onderhouden. Ook zijn we gestopt bij een dropje van trio indianen. Deze mensen leven heel eenvoudig en trekken rond door Suriname om hun producten verbouwen. Hier hebben we wat zelf gemaakte sieraden gekocht in ruil voor foto’s ;-).
Door de overstekende bomen kwamen we ook in Apoera in het donker aan.
Woensdag ochtend ging vroeg de wekker om met zijn allen naar papegaaieiland te gaan. Om papegaaien te zien als ze weg vliegen vanaf het eiland om voedsel te zoeken. Jammer genoeg waren de papegaaien nog vroeger opgestaan deze morgen want we hebben geen papegaaien gezien. Daarna hebben we ontbeten en zijn we op weg gegaan naar een dorpje dichtbij om bij een school en markttje te kijken. Het markttje was maar heel klein ze verkochten er fruit. De school was erg leuk om te bekijken. We mochten bij alle klassen kijken en zelfs foto’s maken. Door ons bezoek stond de hele school op z'n kop want de kleuters werden helemaal druk. De hogere klassen daarin tegen bleven allemaal heel rustig. De directeur vertelde dat als je een opleiding tot leraar hebt gehaald in Suriname dat je dan eerst voor 3 jaar naar het binnenland moet om daar les te geven.
Hierna was het het helaas al weer tijd om naar Paramaribo te vertrekken na een lange reis van minimaal 10 uur kwamen we in Paramaribo moe en voldaan aan.

Voor vrijdag had ik voor papa zijn verjaardag geregeld dat wij met zijn 3en en Laura en familie op dolfijnen, plantage en kaaimannen trip gingen. Omdat papa graag wou varen in Suriname en dolfijnen wou zien. Deze trip was ook super leuk en gezellig. We zijn als eerst dolfijnen wezen spotten. Ze kwamen dit keer heeeel dichtbij echt gaaf!! Daarna zijn we naar het fort Nieuw-Amsterdam geweest. Hier hebben we een rondleiding gehad langs de kanonnen plantages en het fort. Daarna zijn we verder gevaren naar de plantage rust en werk ook hier hebben we een rondleiding gekregen. Op deze plantages waren Laura en ik al geweest maar toen was er geen gids bij die ons van alles vertelde, dus het was niet erg om er nog een keer te komen. Onderweg zijn we nog een brulaap tegen gekomen. Hij kwam heel dichtbij de boot omdat hij normaal een banaan van de mensen krijgt. Toen we weg vaarden klauterde hij in de bomen heel snel achter ons aan.
Ondertussen begon de zon onder te gaan. We vaarden naar een eilandje waar we een papegaai op onze schouder hebben gehad en hebben avond gegeten. De gids zei: als de zon onder is komen er opeens zwermen muggen dus moeten jullie snel eten zodat jullie lange kleren aan kunnen doen en insmeren met anti-muggen spul. Hier was geen woord van gelogen! We hadden het eten nog niet op en de vliegen vielen ons met bosjes aan! HELP!!
Als laatst kwam het spannendste van de trip we gingen met zijn 7en plus een boten jongen in een bootje gemaakt van een boomstam (erg onstabiel) opzoek naar kaaimannen. Als de boten jongen een kaaiman zag klom hij het bootje uit (wiebel wiebel) om de kaaiman met zijn handen (de “kleintjes”) te pakken of de grootste met een soort strop aan een touw. Als hij ze gevangen had kregen de grootste groter dan 1m een elastiekje om de bek en moesten wij ze in de boot vast houden, heel stoer. In totaal hebben we 3 kleine van ongeveer een week oud gevangen en 2 grote van minimaal 1,5m. We hebben ze mee genomen naar de kant om een fotoshoot met ze te doen :-D. Heel raar om zo’n beest vast te hebben maar super leuk!

De rest van de dagen dat Jesper en papa er waren hebben we Paramaribo onveilig gemaakt. Heb ik genoten van hun zwembad, warme douche heerlijke ontbijt en natuurlijk het meest van hun gezelligheid.

De vrijdag voor dat papa en Jesper kwamen heb ik samen met Laura en Ellen vlechtjes laten zetten. Het was 6 uur zitten maar toen had ik ook een kop vol.... vlechtjes! Zondag toen Jesper en papa vertrokken waren hebben de meiden geholpen ze er weer uit te halen wat ook een heel werk was (4 uur duurde het).

Oeps, het is een beetje een lang verslag geworden zie ik. Dus ik ga nu stoppen.

Liefs Thessa